ارزیابی تأثیر ضد قارچی تیوفانات متیل بر قارچ هاي مخرب کاغذ و کاربرد آن در حفاظت آثار کاغذي
مقدمه:
آثار کاغذی به دلیل ماهیت آلی خود بیشتر مورد حمله عوامل بیولوژیکی مثل قارچ ها، باکتری ها و حشرات قرار میگیرند. در آرشیو ها معمولا بیشترین نوع تخریب بیولوژیکی کاغذ، به قارچ ها مربوط می شود. اهمیت حفاظت آثار کاغذی باعث شده تا روش های متفاوتی در قارچ زدایی این آثار بکار گرفته شود. روش ضدعفونی شیمیایی یکی از پرکاربرد ترین شیوه های ضدعفونی است. در این پژوهش کاربرد قارچ کش تیوفانات متیل بر کاغذ و قارچ های مخرب آثار کاغذي موردمطالعه قرارگرفته است. مطالعات آزمایشگاهی انجام شده براي بررسی تأثیرات تیوفانات متیل بر کاغذ و قارچ، شامل پیرسازي تسریعی کاغذ، بررسی میزان تأثیرگذاري قارچ کش تیوفانات متیل بر قارچ هاي Penicilliurn sp و Aspergillus flavus ، Aspergillus niger و تعیین میزان پایداري قارچ کش بعد از پیرسازي تسریعی است. بررسی ها نشان داد که تیوفانات متیل در تمامی غلظت هاي 10، 50 ،100 ، 200 و 500 ppm به طور کامل از رشد قارچ P.sp. جلوگیری کرد. قارچ A.flavus تنها در غلظت 10 ppm مقداری رشد داشت؛ اما در بقیه غلظت ها هیچ رشدی از این قارچ دیده نشد. قارچ A.niger نیز در غلظت های بالای 100 ppm توانایی رشد نداشت. بر اساس نتایج کاذ های تیمار شده پس از قرارگیري در شرایط پیرسازي تسریعی همچنان توانایی مهار رشد قارچها را دارد. به طور کلی، نتایج حاصل از هاله رشد و هاله عدم رشد، نشانگر آن بود که در غلظت 200 ppm هر سه قارچ به طور کامل قابل کنترل هستند.